Το Αρχείο του Κωνσταντίνου Παπακωνσταντίνου καλύπτει τη χρονική περίοδο από το 1955 μέχρι το 1989 και περιήλθε στο Ίδρυμα Καραμανλή κατόπιν δωρεάς των οικείων του. Το αρχειακό υλικό, που περιέχεται σε 92 ογκώδεις κατά βάση φακέλους, έχει ταξινομηθεί σε γενικές θεματικές ενότητες. Μέσα από το Αρχείο , που περιλαμβάνει κυρίως έγγραφα, επιστολές και αποκόμματα τύπου, σκιαγραφείται η πολιτική δράση του ίδιου, παρουσιάζεται η πολιτική των κυβερνήσεων του Κωνσταντίνου Καραμανλή και παρέχονται στοιχεία που συνθέτουν την εικόνα της μεταπολεμικής περιόδου. Το Αρχείο περιλαμβάνει πλούσιο υλικό που παρέχει χρήσιμα στοιχεία για ζητήματα, όπως την υπόθεση ΔΕΗ, την υπόθεση Βουλπιώτη, τα γεγονότα της περιόδου 1967- 1974, τα χρόνια της αποκατάστασης της Δημοκρατίας και κρίσιμα συνταγματικά θέματα. Οι θεματικές ενότητες του Αρχείου που περιέχουν ομιλίες, συνεντεύξεις, επιστολές του Κ. Παπακωνσταντίνου, παρέχουν σημαντικές πολιτικές πληροφορίες, παράλληλα συντελούν στην πληρέστερη σκιαγράφηση της προσωπικότητας του Κορίνθιου πολιτικού.
Νομικός και πολιτικός, πρόεδρος της Βουλής και αντιπρόεδρος της τελευταίας κυβέρνησης του Κ. Καραμανλή. Γεννήθηκε στην Καστανιά Κορινθίας και σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μετά το 1945 αναμείχθηκε στην πολιτική και εξελέγη βουλευτής το 1946, το 1950 με το Λαϊκό Κόμμα, καθώς και το 1952, με τον Ελληνικό Συναγερμό υπό τον Α. Παπάγο. Υπηρέτησε ως υφυπουργός (Συγκοινωνιών) του Κ. Καραμανλή στο υπουργείο Δημοσίων Έργων το 1954-55.
Στην πρώτη κυβέρνηση Καραμανλή ανέλαβε το υπουργείο Γεωργίας και μετά τις εκλογές του 1956 το υπουργείο Δικαιοσύνης. Εξακολούθησε να εκλέγεται στην Κορινθία με τη σημαία της ΕΡΕ το 1958, 1961, 1963 και 1964, και υπηρέτησε ως υπουργός Οικονομικών από το 1958 ως το 1961 και Δικαιοσύνης το 1961-63. Με την τελευταία αυτή ιδιότητά του, έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της πρότασης για την αναθεώρηση του Συντάγματος το 1963, η οποία δεν προωθήθηκε μετά την πτώση της κυβέρνησης Καραμανλή. Το 1967 ήταν και πάλι υπουργός Οικονομικών στη βραχύβια κυβέρνηση της ΕΡΕ υπό τον Π. Κανελλόπουλο.
Μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, επανήλθε στο προσκήνιο ως ένας από τους στενότερους συνεργάτες του Κ. Καραμανλή. Ανέλαβε το κρίσιμο υπουργείο Δικαιοσύνης στην κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, ενώ μετά τις εκλογές του 1974 έγινε πρόεδρος της Βουλής. Επανεξελέγη το 1977 και το 1981. Υπήρξε αντιπρόεδρος στην τελευταία κυβέρνηση Καραμανλή το 1977-80, καθώς και στην κυβέρνηση Ράλλη (1980-81). Αποσύρθηκε από την ενεργό πολιτική το 1985.
Γενικός περιγραφικός κατάλογος του αρχείου Κωνσταντίνου Παπακωνσταντίνου
